شیمی انسان_سگ:

هر انسانی که زندگی خود را با سگ ها شریک شده است درباره منحصر به فرد بودن این رابطه که بر وفاداری و دوستی بی قید و شرط استوار شده است، معتقد است.

با این حال همانند ارتباط انسان و گربه، ارتباط شگفت انگیز  بین سگ و صاحبش هم میتواند توضیح علمی داشته باشد.

بر اساس مطالعات اخیر توسط محققان AZABU UNIVERCITY در ژاپن ارتباط چشمی بین چهارپا و صاحبش برای بالا بردن سطح هورمون خاصی در بدن هر دو آن ها کافی است؛همان هورمونی که مسئولیت تحریک پیوند عاطفی بین والدین و فرزندان را بر عهده دارد.

اکسی توسین، هورمون پیوند گونه ها:

حرکات عاطفی و نگاه های معنادار دو نمونه از رفتارهایی است که توسط هورمون اکسی توسین در انسان ها تنظیم می شود، همان هورمونی که به هورمون عاطفه معروف است.

اکسی توسین با تقویت ارتباطات اجتماعی میان انسان و ماورای آن ارتباط دارد.

این هورمون با تولید بی درنگ احساس رضایت شخصی و به ویژه برای تحریک پیوند عاطفی بین والدین و فرزندان شناخته شده است؛ همان حسی که تداوم گونه ها را تضمین میکند.

جهت دانستن این موضوع حیاتی محققان یک تیم ژاپنی به رهبری MIHO NAGASAVA شروع به کار کردند تا ارتباط بین سگ ها و انسان ها را برای درک چگونگی تاثیر اکسی توسین بر روی پیوند بین دسته های خاص را کاوش کنند .

آزمایش: نگاه_کلمات و تماس فیزیکی:

مطالعات با جمع آوری نمونه ادرار ۲۱ جفت سگ و صاحبان آن ها شروع شد و نمونه ها قبل و بعد از تعاملات ارتباطی چشمی طولانی و عمیق سپس نوازش کردن و سپس در آغوش گرفتن به وجود آمده بود بررسی شد.

دانشمندان دریافتند پس از هر تعاملی سطح اکسی توسین در سگ و صاحب ان افزایش میابد.

با این حال تعاملات مبنی بر ارتباط چشمی بین هر جفت باعث افزایش قابل توجه هورمون شد.

در مرحله دوم آزمایش دانشمندان اکسی توسین را به به برخی سگ ها به صورت اسپری بینی و به بقیه به صورت غیر مستقیم تزریق کردند، سپس سگ ها را داخل یک اتاق که دو غریبه و صاحبان سگ ها حضور داشتند قرار دادند، و به همه افراد دستور داده شده بود که هیچ ارتباط تماسی با سگ ها نداشته باشند و فقط ارتباط چشمی داشته باشند.

در این زمان سگ های ماده که به آنها اکسی توسین به شکل اسپری بینی تزریق شده بود طولانی تر و پر معناتر از سگ های نر به صاحبانشان خیره شده بودند که همین امر موجب بالا رفتن سطح اکسی توسین در صاحبانشان شده بود.

در مقایسه سگ های نری که به آنها اکسی توسین به شکل اسپری بینی تزریق شده بود، تمرکز بیشتری روی صاحبانشان و غریبه هاداشتند.

دانشمندان بر این باورند که این تفاوت عملکرد بین سگ های نر و ماده احتمالا ناشی از این است که اکسی توسین بخش مهمی از پیوند مادر و توله ها را تشکیل میدهد.بنابراین این نتایج تایید استعداد طبیعی ماده ها برای حفاظت و مراقبت از توله هایشان است.

وقتی پارت اول این آزمایش بر روی گرگ هایی که توسط انسان پرورش یافته بودند تکرار شد، دانشمندان اثری از افزایش اکسی توسین در ادرار سگ یا گرگ در اثر تعاملات با صاحب گرگ ها پیدا نکردند.

با توجه به این یافته ها توضیح تکاملی به کمک ما می آید: به نظر میرسد که همزیستی طولانی بین سگ و انسان، سگ را به تکامل می رساند تا بتواند از هورمون اکسی توسین انسان استفاده کند تا خطوط بین رابطه حیوان و صاحب را به تقلید از رابطه بین والدین و فرزندان محو کند؛ این تحقیقات اشاره می کند به اینکه انسان ها ممکن است تحت تاثیر سگهای همراهشان قرار بگیرند و همان حسی که نسبت به خانواده و فرزندان خود دارند را در مورد سگ هایشان داشته باشند.