نژاد سگ : «امریکن آکیتا»

 

خاستگاه : ژاپن

پیشرفت (ارتقا) : آمریکا

زمان انتشار نسخه رسمی استاندارد : ۰۶.۰۱.۲۰۱۵

کاربرد: سگ اجتماعی ، گله ، جنگجو با حیوانات وحشی

کلاس FCI : گروه ۵         اشپیتز و گونه های اولیه

قسمت ۶         اشپیتزهای آسیایی و گونه وابسته

بدون آزمون کار

 

 

خلاصه تاریخی سگ :

 

در شروع ، سگ آکیتای آمریکایی شبیه به آکیتای ژاپنی میباشد. از سال ۱۶۰۳ ، در منطقه آکیتا ،آکیتاهای ماتاجی (سگ های شکار خرس سایز متوسط ، (Akita Matagis به عنوان سگ های جنگی استفاده می شدند. ( برای دفاع از گله ) از سال ۱۸۶۸ ، آکیتا ماتاجی را با توسان و ماستیف جفت زدند. درنتیجه، سایز آکیتا افزایش پیدا کرد ، اما ساختارهای شخصی مربوط به تیپ اسپیتز از بین رفت.

در ۱۹۰۸ جنگ سگ ها غیرقانونی شده اما با این اوصاف آکیتاها به عنوان یک نژاد بزرگ ژاپنی نگهداری و و اصلاح شدند. درنتیجه ۹ نمونه برتر از آکیتاها به عنوان «اثرهای طبیعی» در سال ۱۹۳۱ برگزیده شدند.

در طی جنگ جهانی (۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵) این عادی بود که از سگ به عنوان منبعی از خز برای پوشاک ارتش استفاده شود. نیروی پلیس دستور گرفتن و مصادره همه ی سگ ها به جز سگ های ژرمن شپهرد که برای اهداف نظامی از آنها استفاده میشد را داد هم زمانی که جنگ جهانی به پایان رسید، تعداد آکیتاها به شدت کاهش یافت. و به عنوان سه گونه ی درحال انقراض درآمد :

1. سگ آکیتاهای ماتاجی
2. سگ آکیتاهای جنگنده
3. سگ آکیتاهای گله

این موضوع شرایط گیج کننده ای را در این نژاد از سگ پدید آورده ، در طی مراحل بازیابی خط خونی خالص پس از جنگ، Kongo-go از خط خونی Dewa از محبوبیت کوتاه اما زیادی برخوردار شد. بسیاری از آکیتاها از خط خونی Dewa، که تاثیری از رفتارهای ماستیف ( (Madtiffو ژرمن شپهرد را دارا بودند، توسط نیروهای ارتش به ایالت متحده آمریکا برده شدند.   آکیتاها از خط خونی Dewa، باهوش بوده و توانایی تطبیق خود به محیط های مختلف را دارا بودند ، از این رو پرورش دهندگان در ایالت متحده را به خود مجذوب کرده و این خط با افزایش روزافزون پرورش دهندگان و محبوبیت فوق العاده پرورش داده شد.

کلاب آکیتای آمریکا در سال ۱۹۵۶ تاسیس شد و کنل کلاب آمریکا (AKC) این نژاد را در اکتبر ۱۹۷۲ قبول نمود (ثبت در استادبوک و گزارش شوهای عادی). اما، دراین زمان، AKC و JKC(کنل کلاب ژاپن) توافق دوجانبه ای درمورد قبول شجره های یکدیگر نداشتند، درنتیجه درهای ژاپن برای معرفی خط های خونی جدید به ایالت متحده بسته شد. درنتیجه ، آکیتاها در آمریکا به طور محسوسی از آکیتاهای ژاپنی، کشور مبدا آکیتاها، متفاوت شدند. آن ها به عنوان گونه ای منحصر بفرد، بدون تغییرات بدنی و شخصیتی از سال ۱۹۵۵ تغییر یافتند. این درتضاد مستقیم با آکیتاهای ژاپنی بود که به منظور محافظت از خط خونی اصلی با آکیتاهای ماتاجی جفت زده می شدند.

 

ظاهرعمومی سگ:

سگ بزرگ جثه، هیکلی تنومند، بالانس عالی، توپر و با استخوان های محکم است. سر پهن که یک مثلث بدون گوشه را تشکیل می دهد، با پوزه گرد، چشم های نسبتا ریز، گوش های سیخ که تقریبا در یک خط با پشت گردن به سمت جلو کشیده می شود، از ویژگی های این نژاد هستند.

 

نسبت های مهم:

• نسبت ارتفاع از کتف به طول بدن، در نرها ۹ به ۱۰ و در ماده ها ۹ به ۱۱ است.
• عمق سینه به اندازه نصف ارتفاع سگ از کتف هایش است.
• نسبت نوک بینی تا استاپ به استاپ تا استخوان پشت سر ۲ به ۳ است.

 

رفتار/ اخلاق سگ :

دوستانه ، هوشیار، واکنشی، موقر، رام و شجاعانه است.

 

 

سر سگ:

بسیار بزرگ، اما درتعادل با بدن، بدون چین و چروک درحالت عادی است. سر یک مثلث بدون گوشه را زمانی که از بالا به آن نگاه می کنید، تشکیل می دهد.

 

ناحیه ی جمجمه ای سگ:

جمجمه: ناحیه بین گوش ها پهن و مسطح است. شیب کمی به سمت بالا سرکشیده شده است.

استاب: به خوبی مشخص است، اما نه خیلی تند.

 

ناحیه ی صورت سگ:

بینی: پهن و مشکی است. بی رنگی پراکنده و کم، برروی بینی در سگ های سفید قابل قبول است اما مشکی همواره ترجیح داده می شود.

پوزه: پهن، کشیده و توپر است.

لب ها: مشکی است و افتاده نیست؛ زبان صورتی است.

فک ها / دندان ها: فک ها گرد نیستند، اما ضخیم، محکم و قدرتمند هستند. دندان ها قوی و به صورت کامل و عادی ساختمان های دندان های جانور است.(نبود دندان PM1 (پیش آسیاب)و M3(آسیاب)مجاز است.) برروی هم قرارگیری دندان ها به صورت Scissor ( قیچی مانند ) ترجیح داده می شود، اما به صورت Level ( هم سطح ) نیز قابل قبول است.

چشم ها: قهوه ای تیره، نسبتا کوچک هستند و برجسته نیستند و تقریبا مثلثی شکل هستند. لبه های چشم مشکی و تنگ هستند.

گوش ها: محکم ، محل رویش گوش بالای سر قرار دارد ( قائم ) . برروی سر و نسبت به کل سر کوچک هستند. اگر برای اندازه گیری گوش های سگ تا شوند، نوک گوش ها لبه ی بالایی چشم ها را لمس خواهند کرد. گوش ها مثلثی شکل و کمی گرد در نوکشان و پهن در پایه بوده و خیلی پایین قرار نگرفتند. وقتی سگ از کناری دیده می شود گوش به سمت جلو و درامتداد خط گردن زاویه دار هستند.

 

 

 

گردن سگ :

ضخیم وعضلانی با کمترین غبغب ، نسبتا کوتاه است و تقریبا به سمت شانه ها پهن می شود. قسمت بالایی به صورت موزونی به پایین جمجمه وصل می شود.

بدن: کشیده تر نسبت به ارتفاع است.( طول بدن از ارتفاع بیشتر است ) خیلی نازک ، جذب بدن ، و شل نیست .

 

پشت سگ:

یکدست و تراز است.

 

کمر سگ:

دارای عضلات قوی

 

سینه سگ:

پهن و توسعه یافته است.دنده ها همراه با قفسه سینه عالی قرار گرفته ، به صورت خوبی گسترده شده اند.

 

شکم و خط زیرین سگ:

با شیب ملایمی به سمت بالا کشیده شده است.

 

دم سگ:

بزرگ است و با مو پوشانیده شده است. بالا قرار گرفته و بر روی پشت یا پهلو به صورت سه چهارمی، کامل یا دوبل فرخورده (حلقه شده) حمل می شود. همیشه به سمت رو یا زیر تراز کمر سرازیرمی شود. در حلقه سه چهارمی، نوک دم به صورت کامل بر روی پهلو می افتد. پایه دم بزرگ و قوی است. استخوان انتهایی تا قسمت Hock زمانی که دم را به پایین می کشید، کشیده می شود. خواب موها صاف و متراکم بوده و بدون پیرایش ظاهر می شود.

 

اندام حرکتی سگ:

 

اندام حرکتی جلویی:

شکل عمومی: پاهای جلویی استخوان بندی قوی دارند وهنگامی که ازروبه رونگاه می کند صاف هستند.

شانه ها: قوی و قدرتمند هستند و کمی به سمت عقب متمایلند.

پستان: کمی شیب دارند، تقریبا ۱۵ درجه به سمت خط عمود.

اندام حرکتی عقبی:

شکل عمومی: عضلات قوی است ، عرض و استخوان بندی با قسمت جلویی قابل مقایسه است. قسمت بالای پنجه در پاهای عقبی به طور عادی حذف شده است.

قسمت بالای ران:

قوی و خوب پرورش یافته اند و وقتی از پشت نگاه می کنید، موازی دیده می شوند.

زانو: کمی خم شده است.

مفصل های هوک: به خوبی خمیده (شکسته) است، یا به سمت داخل یا بیرون گود می شود.

پاها: صاف، گربه ای شکل، همراه با پرهای ضخیم به خوبی برآمده است.

 

قدم / حرکت سگ:

محکم است و در هنگام حرکت زمین را با حرکت کششی نرم طی میکند . پاهای عقبی در خط جاپاهای جلویی حرکت می کنند. در هنگام حرکت پشت سگ قوی، محکم وتراز باقی می ماند.

 

پوشش سگ:

مو: دابل لوک (دو پوششه) است. پوشش زیرین ضخیم، نرم، متراکم و کوتاه تر از پوشش بیرونی است. پوشش بیرونی صاف، خشن، زبر و به گونه ای به سمت بیرون بدن ایستاده اند.

موی روی سر، قسمت پایین پاها و گوش ها کوتاه است. طول مو در قسمت سینه و پهلوی سگ حدودا ۵ سانتی متر است که تقریبا از همه ی قسمت های بدن بلندتر است به جز دم، که پوشش از همه جا بلندتر و پرحجم تر است.

 

 

رنگ سگ:

هر رنگی مانند قرمز، حنایی، سفید و …؛ یا حتی خال خال و راه راه. رنگ ها تابان و واضح هستند و نشانه ها (لکه ها) به خوبی متوازن هستند، یا بدون ماسک یا تصویر.سگ های سفید (یکدست) ماسک ندارند. سگ های خال خالی رنگ پایه سفید همراه با لکه های بزرگ و مساوی دارند که سر و بیشتر از یک سوم بدنشان را می پوشاند. پوشش زیرین می تواند رنگ متفاوتی نسبت به پوشش بیرونی داشته باشد.

 

سایز سگ:

قد از کتف: برای نرها: ۶۶ تا ۷۱ سانتی متر(۲۶ تا ۲۸ اینچ)

برای ماده ها: ۶۱ تا ۶۶ سانتی متر(۲۴ تا ۲۶ اینچ)

 

خطاها :

هرگونه اختلال در نکات گفته شده خطا محسوب می شود و جدیتی که نسبت به نوع خطاها در نظر گرفته می شود بسته به درجه این اختلاف و نتایج آن بر سلامت و رفاه سگ دارد.

• سگ نر با مشخصات ماده گونه، ماده هایی با عضلاتی بسیار قوی ( نر ماده نما یا ماده نر نما )
• سگ باریک یا دراز
• فقدان هر کدام از دندان ها (به جزPM1 وM3)
• زبان با نقاط آبی یا سیاه
• چشمان روشن
• دم کوتاه
• بیرون زدگی یا فرورفتگی در آرنج
• هرگونه نشانه ای از طوق (دور گردن) یا پزآرایی
• خجالتی یا شریر بودن

 

خطاهای جدی:

• کم وزنی
• استخوان بندی سبک

 

 

خطاهای از رده خارج کننده:

• بیش از حد تهاجمی یا به شدت خجالتی بودن
• سگی به وضوح رفتار یا وضعیت جسمانی غیرعادی را به نمایش بگذارد ازرده خارج میشود.
• بینی که به طور کامل بی رنگ باشد. بینی که نواحی بدون رنگ دارد.(بینی پروانه ای)
• گوش های افتاده، آویزان یا تا شده
• قرارگیری دندان های دو فک به صورت Undershotیا Overshot
• دم به شکل داسی (نیم دایره) یا بدون حلقه
• نرهای زیر ۶۳.۵ سانتی متر(۲۵اینچ)، ماده های زیر ۵۸.۵ سانتی متر(۲۳ اینچ)

 

N.B :

• نرها باید دو بیضه به ظاهر نرمال که به صورت کامل در کیسه بیضه قرار گرفته اند، داشته باشند.
• تنها سگ هایی که عملکردی و از نظر پزشکی سالم هستند و تاییدیه نژادی دارند، باید برای جفت گیری استفاده شوند

 

 

 

منبع : fci.be